Η ΓΡΑΒΑΤΑ

•8 Ιουλίου, 2018 • Σχολιάστε

 

Η ΓΡΑΒΑΤΑ

(Όταν Έκλαψε η Περιστέρα)

.

Κι αν λαιμοδέτη φόρεσε,

για μας τη λαιμητόμο

(κι αυτός…) γερά την έστησε

με τον δικό του κώμο[i]!

.

Φορώντας τον καμάρωνε

σαν γύφτικο σκεπάρνι

ή σαν φανάρι κόκκινο

κάποιου «σπιτιού» στη Μάρνη!

.

Δώρο του Ζάεφ, τάχατες,

ή της… Κομισιόν

γιατί το «ΝΑΙ» το έλεγε

με τη… διαπασών;

.

Και πού δεν φίλησε ο «Τσε»

τη Μέρκελ (…δεν το λέω!),

αλλά, θαρρώ, ο σάλιαγκας

χρειάζεται, πια, ΚΤΕΟ!

.

“… σάλιαγκα  σπίτι καίγεται

κι εκείνος τραγουδάει!”[ii]

και για να βρεί αν θα σωθεί

χρυσάνθεμα μαδάει!

.

Υπέγραφε, σαν τού ’διναν,

ακόμα και… πετσέτες

και κορδωμένος ύστερα

ξεφούρνι ζε ρετσέτες:

.

«Αριστερά αντίμετρα

θα πάρουμε, εν τούτοις:

στις πλαζ θα μπαίνει δωρεάν

ο πας… εκατοντούτης!»

.

«Ο πένης αλληλέγγυος

προς τον φτωχό θα γίνει

και μειωμένος ΦιΠιΑ

θα μπει στην… ασπιρίνη!»

.

«Κι αν έβαλα το χέρι μου

για να κοπούν συντάξεις,

με το… δεξί το έκανα

και δεξιούς να κράξεις!»

.

 «Πρώτη φορά αριστερά,

ιστορικά συνάδει

(το είπαν κι οι ρεφορμιστές)

με δρόμο προς… τον Άδη!»

.

«Ο Κάρολος[iii] το έγραψε

ή (και) ο Φρειδερίκος (;):

“εάν δεν μπεις με το δεξί

σε έφαγε ο λύκος!”»

.

«Εμείς με το αριστερό

πάμε μπροστά, συντρόφοι,

με δεκανίκι δεξιό

και όχι με τη… Φώφη

.

«Ψηφίζοντάς με, βρήκατε

στο… Ελ Ντοράντο φλέβα,

κι αν δεν το καταλάβατε…

σερσέ λα φάμ: Μαρέβα!»

.

Ο κόρφος του… Ψυττάλεια

πολιτικών λυμάτων

και καπηλειό για σίτηση

ακραίων και βλημάτων!

.

Τα κατακάθια του ΠΑΣΟΚ

τα εγκολπώθη χύδην

κι εξωνημένους βάφτισε

τους ρέστους διαρρήδην!

.

Πήρε μαζί του, δηλαδή,

εσμό τους «πατριώτες»,

μνημόνια να ξεσκίσουνε

με άλλους πλειοδότες!

.

Βεβαίως, δεν τα ξέσκισαν,

αλλά (ως… ξεσχισθέντες)

γίναν οι νέοι «Ιζνογκούντ»,[iv]

χαλίφηδες κι αφέντες!

.

Τους «πρώτους μνημονιακούς»

τους έκραξαν… προδότες,

μα το δικό τους φουλ τούYES”

το έκλωσαν σαν κότες!

.

Στο τέταρτο μνημόνιο

(…καταδικό τους ΟΛΟ!),

με το συμπάθειο, έψαυσαν

κάθε φτωχού τον… φώλο!

.

Μας πήραν και τα σώβρακα,

αλλά ο νωθαλέξης,

αναφλασμό[v] εβίωνε

βιάζοντας τις λέξεις!

.

Επιτυχία βάφτιζε

κάθε λογής σφαλιάρα

και η ΕΛ.ΣΤΑΤ. τού έφταιγε

μαζί με τον… Στουρνάρα!

.

Για καρποφόρα νόμιζε

τα βούρλα και τα βάτα

κι αν βάτευε το σύστημα

θα φόραγε γραβάτα!

.

Στο άσπρο του πουκάμισο

θα βάζει, πια, γραβάτα,

μ’ απ’ τον καβάλο κάποτε

ας βγάλει και τη… βάτα!

.

Καημό μεγάλο είχαμε

αν θα φορά γραβάτα

ή αν γουστάρει ώριμη

ή φρέσκια τη ντομάτα!

.

Όμως το έχουμε καημό,

γιατί δεκάδες βούρλα

τα πήρε στο γραφείο του

για να βαρούν… ταμπούρλα!

.

Ο Νάρκισσος, αν μιά φορά,

(εκτός απ’ τον καθρέφτη),

κοιτάξει λίγο μέσα του,

ίσως να δει τον ψεύτη

.

… που έχει μες το αίμα του

σαν την αιμοσφαιρίνη,

και ας «χτυπά» ενίοτε

καμμιά… ντομπροκαΐνη!

.

Στο «Άβατο» δεν θα τη βρει·

εκεί… τσογλανοσσύνη

πωλούν οι τσάμπα ήρωες

κι αγνή… φασιστερίνη!

.

Τα χρόνια μαθητείας του

μες τα καλαμπαλίκια

εμείς θα τα πληρώσουμε

με χίλια χαμαλίκια!

.

Με παρεούλα γιάπηδες

κι αριστερούς της πλάκας,

εντός συνόρων ήταν «Τσε»

και μπρος στη Μέρκελ «Σδράκας»![vi]

.

Στο χρέος μας δεν έπεσε,

ως θέλαμε, ψαλίδι,

παρά ολίγον… σεσουάρ

και βάψιμο στο φρύδι!

.

Αυτολεξεί μας έδωσαν…

τη… μακριά γαϊδούρα,

για να πηδά απάνω μας

κάθε λογής σαβούρα!

.

Πιο πριν, την «επιμήκυνση»

τη θεωρούσε… βρόχο,

ενώ αυτός το «κούρεμα»

είχε (σαν «μάγκας») στόχο!

.

Με βαμπ κουρέα σύμβουλο

στο Μέγαρο Μαξίμου,

πώς έμεινε το χρέος μας

σαν τον… Πιατά, παιδί μου;

.

Εκείνα που κορόιδευε,

πριν τρία, μόλις, χρόνια,

μας τα πουλά σαν… Διγενής

στα μαρμαρένια αλώνια!

.

Τα δανεικά δεν κούρεψαν,

αλλά σαν τον Γκουσγκούνη

κουρέψανε με την ψιλή

τον «Διγενή» οι… «Ούννοι»!

.

Παρέδωσε στους «Μάτσεντονς»

ταυτότητα και γλώσσα

και με γραβάτα γύρισε

των συμφορών η κλώσσα!

.

Σαν πανωπροίκι τού ’δωσαν

επιστροφή… προσφύγων,

για να ξεσφίξει ο κορσές

της Άντζελας, ολίγον!

.

Μες το γυλιό του έβαλαν

και μιά της Μέρκελ γόβα,

να πίνει τη σαμπάνια του

σαν θ’ απαγγέλει Νόβα!

.

Στις Πρέσπες λαμποκόπαγε,

μες την καλή χαρά του,

που γην και ύδωρ κόστισε

η πρώτη γραβατιά του!

.

Πανευτυχής για όσα «μπιζ»

του κάναν στην Ευρώπη,

αλλά… ο Ζάεφ τα βρακιά

μας πήρε και τη λώπη![vii]

.

Του «μακεδόνικου χαλβά»

(…“Χαΐτογλου” και άλλων)

τα σκήπτρα παρεσόθησαν

στον… «σαπουνέ» Φαρσάλων!

.

Εξωστρεφείς θα γίνουμε,

επήλθεν ο καιρός·

στα Σκόπια θα εξάγουμε

«μαλλίον της γραός»!

.

Μες το Αιγαίο ο Παναής,

ο… φρούδος-Μακεδόνας,

«ΖEI Ο ΓΚΛΙГΚΟΡΩΦ;» θα ρωτά

υπό μορφήν γοργόνας!

.

Κι ο Ντόναλντ, έτι, δήλωσε

πως τον Λελέ θαυμάζει·

γνωστόν ότι ο όμοιος

τον όμοιο πελάζει!

.

Εικάζω πως ο «ΣΦΥΡΙΖΑ»

στη νέα του πορεία

θα γράψει το αφήγημα

«ΡασΠούτιν Ιστορία»!

.

«ΕΟΚ και ΝΑΤΟ» (το γνωστό

τοις πάσι…. «συνδικάτο»)

το σιτευτό μοσχάρι μας

το έλαβαν στο πιάτο!

.

Στα μέζεά τους, συνεπώς,

Ελλάδα κι Ιστορία,

οι αιτιάσεις μας γι’ αυτά

φαντάζουν σαν μωρία!

.

Σε Δύση και σ’ Ανατολή

ως τη… Βενεζουέλα,

αν δεν ξυστείς μονάχος σου

κανείς δεν λέει… «έλα»!

.

΄[Για να κατεβάσετε ολόκληρο το πόνημα κάντε κλικ εδώ>>Η ΓΡΑΒΑΤΑ-03]

.

 

[i]  κώμος, ο: … | ομάδα ατόμων που συμμετείχαν σε εορταστική πομπή,

[ii]  «σάλιαγκα σάλιαγκα σπίτι καίγεται κι εκείνος τραγουδάει»: (παροιμ.) λέγεται για εκείνους που αδυνατούν να αντιληφθούν το μέγεθος τής συμφοράς που έχουν πάθει.

[iii]  Κάρολος / Φρειδερίκος: Μαρξ / Ένγκελς.

[iv]   Ιζνογκούντ (Iznogoud): ο ήρωας  γαλλικής σειράσ κόμικ που δημιουργήθηκε από τον σεναριογράφο Ρενέ Γκοσινί και τον σχεδιαστή Ζαν Ταμπαρί. Ο Ιζνογκούντ είναι ο Μεγάλος Βεζίρης του χαλιφάτου κι έχει βάλει ως μοναδικό στόχο στη ζωή του να εκθρονίσει τον Χαλίφη.

[v]  αναφλασμός: σεξουαλική διέγετση

[vi]  Σδράκας Ευαγγ.: ο δουλοπρεπής πρύτανης του ΑΠΘ επί Χούντας.

[vii]  λώπη, η: (ή και λώπος, το) ιμάτιο, μανδύας, πανωφόρι ( > λωποδλυτης).

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΜΟΥΣΙΚΗ ΥΠΟΚΡΟΥΣΗ

 

 

 

ΤΗΣ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ

•14 Ιουνίου, 2018 • Σχολιάστε

 AIEN BRABEYEIN

ΤΗΣ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ

.

Η Μπουμπουλίνα[1] «τσίμπησε»

βαθμό απ’ τον Καμμένο,

ταγό… Αλεξιβρόχιο

και εν φρεσί[2] καμένο!

.

[Ο υπουργός σε θωρηκτό

προήχθη από… μπρίκι

και με κανόνι την πυγή

εχθροίς θα φέρει φρίκη!]

.

Να ήταν του… πολίτμπιρο

η  φαεινή  ιδέα

ή ευφαντάστου αυλικού

του… Μαξ Κουμουνδουρέα;

.

Μπορεί να ήταν του Παππά,

γνωστού αρχιερέα

των… άστρων και των μίντια

και του «Ιβάν»[3] φορέα!

.

Με κομπασμούς υψιπετείς[4]

στο γήπεδο του «ήθους»,

μπορούν να κοκορεύονται

στη σφαίρα του ευήθους!

.

Στη Λασκαρίνα έδωσαν

βαθμό… υποναυάρχου,

τι κράτησαν το «ναύαρχος»

προς χάριν του… Νεάρχου![v]

.

Το άκουσε στο Φάληρο

ο γιος της καλογραίας

και τα «καντίλια» τ’ άκουσαν

Μαξίμου και Περαίας:

..

«Για ποιά τη πέρασαν, μωρέ,

τα ζα τη Λασκαρίνα;

Για το… μυχό της μάνας τους

ή μπας για καβαλίνα;»

.

 

«Δε θα τελέψει άμποτες

ο σπόρος του Κωλέττη

ή ο Θεός σιχτίρισε

το γραίκικο μιλέτι;[vi]»

.

Απ’ τη στιγμή που άνοιξε

ο σάκος του Αιόλου,

τον δικηγόρο δύναμαι

να κάνω του διαβόλου…

.

Η «Φιλική»... ανώνυμη

θα γίνει «Εταιρεία»,

με στόχο την απόδοση

ρευστού στην εφορία!

.

Οι Κλέφτες κι οι Αρματωλοί

τιμής θα πάρουν θώκο,

υπουργικό ή άλλο τι,

αρκεί να κάνουν μόκο!

.

Και του Ζαλόγγου ο χορός

(το είπε η Λυδία)

σαν  «Jumping Dance To Liberty»

θα μπει σε… τραγωδία!

.

Αυτό υπήρξε πρόταση,

θαρρώ, του Καρανίκα,

πατέρα του συνθήματος

«Αιέν Εν Τούβλω Νίκα»!

.

[Μιλάω για τον κομμωτή

που αναρτά βοστρύχους

(τριχών, ειπείν, non papers)

στου facebook τους “τοίχους”!]

.

Τον Σαμουήλ[vii], που ήτανε

καλόγερος μονάχα,

τουλάχιστον… επίσκοπο

δεν θα τον κάνουν, τάχα;

.

Τον Λόρδο Βύρωνα (… of course)

δεν θα τον κάνουν… δούκα

και δεν θα τζάσει η Λαγκάρντ

για την Μεγάλη… Λούκα;

.

Τον πρίγκιπα (τον Βρετανό)

θα στέψουν… βασιλέα

και θα βαφτίσουν «Κάρολο»

τον κάβο του Μαλέα!

.

Ο Καποδίστριας, γροικώ,

θ’ ανυψωθεί σε… Πάκη[viii],

ο δε Αριστοφάνης (λες;)

θα προαχθεί σε… Λάκη!

.

Η πεμπτουσία του λαπά,

ο κυρ-Κουβελοφώτης,

του… «Πρόσω Χαμαιλέοντος»

θα κηρυχθεί ιππότης!

.

[Για να διαβάσετε το υπόλοιπο κείμενο κάντε κλικ εδώ >>>

ΤΗΣ ΜΠΟΥΜΠΟΥΛΙΝΑΣ-3]

.PhotoFunia-1528893398(1)

 

[1]  Μπουμπουλίνα: με το από 06-03-2018 Προεδρικό Διάταγμα απονεμήθηκε ο βαθμός του Υποναυάρχου επί τιμή, στην Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα!

[2]  εν φρεσί: στο μυαλό (<  φρην, φρενός· δοτ.πληθ. φρεσί )

[3]  Ιβάν: εάν ο κεφαλαιοκράτης προέρχεται από την λεηλατημένη (εκ της νομενκλατούρας) πρώην ΕΣΣΔ, τότε περιβάλλεται με «αριστερό φωτοστέφανο (σύμφωνα με τη στενοκεφαλίτιδα της ημεδαπής νομενκλατούρας) και, εικότως, θεωρείται επιλέξιμος για τη… νέα διαπλοκή!

[4]  υψιπετής, ο: ουρανοκατέβατος (< πίπτω) υψιπέτης = αυτός που εκφράζει υψηλές έννοιες (< πέτομαι «πετώ»).

[v]  Νέαρχος: (4ος αι. π.Χ.). Καταγόταν από την Κρήτη και υπηρετούσε στον στόλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

[vi]  μιλέτι: (στην Οθωμανική Αυτοκρατορία) αυτόνομη, αυτοδιοικούμενη θρησκευτική κοινότητα, οργανωμένη με δικούς της νόμους και με επικεφαλής τον θρησκευτικό της ηγέτη.

[vii]  Σαμουήλ: μοναχός και αγωνιστής του Σουλίου. Έζησε στο τέλος του 18ου και στις αρχές του 19ου αι.

[viii]  Πάκης: ο μέγας Προκόπιος που αφού ως υπουργός Εσωτ. μονιμοποίησε > 200.000 υπαλλήλους, στη συνέχεια το έπαιξε αντιμνημονιακός εθνάρχης επί δύο κωλοβάθρων, Αλέξη και Πάνου!

Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ

•22 Μαρτίου, 2017 • Σχολιάστε

Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ

 

Όταν το (κατά Μαρξ) Όπιο του Λαού συνδυάζεται με την (κατ’ εμέ) κάνναβη της πολιτικής (βλ. εξουσία) και την θαυματουργή επήρεια των εικόνων,  τότε είναι απολύτως φυσικό ένας (κατά δήλωσή του) άθεος, (κατά φαντασίαν του) αριστερόςκαι (εν αγνοία του) πρωθυπουργός να σπεύδει εν είδει περιστεράς (και μετά της πεφωτισμένης Περιστέρας) στους Αγίους Τόπους, προκειμένου να  παραστεί στην παράδοση του αποκατασταθέντος (κατόπιν δικών του… διαπραγματεύσεων) Ιερού Κουβουκλίου του Παναγίου Τάφου. Φαντάζομαι ότι τέτοια μεγαλεία θα τα ζήλευε ακόμα και ένας Βλαδίμηρος! Πάντως, αν λάχει και κλείσει εφέτος η δεύτερη αξιολόγηση, όλοι μας ( πιστεύοντες και μη) γνωρίζουμε πλέον που θα πρέπει να αποδώσουμε το θαύμα! Για τη σωτηρία της οικονομίας υπάρχει πάντοτε καβάντζα και η Δευτέρα Παρουσία

Μ.Π.

22/03/2017

 

 

 

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗΣ

•20 Δεκεμβρίου, 2016 • Σχολιάστε

 

 

 

anim

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗΣ

.

Όταν ακούω ότι ο Μεγάλος Διαπραγματευτής, ο ολβιότυφος κύριος Φιδέλιος Μεγαρομαξίμου, αναχωρεί για την Εσπερία προκειμένου να αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα τους αιμοσταγείς Ιππότες της Φλάνδρας, χωρίς καν να κουβαλά μαζί του μήτε το τόξο του Οδυσσέα μήτε την ασπίδα του Αίαντα, αλλ’ απλώς την γοητεία του Απόλλωνα και το κέρας της Αμαθείας, δεν ανησυχώ πια – όπως γινόταν εδώ και δύο χρόνια – διότι έτσι σοφός που έγινα, με τόση πείρα, ήδη το κατάλαβα οι ρεμπεσκέδες τι σημαίνουν. Όμως, δεν μπορώ να μην χαμογελάσω όταν τον βλέπω να επιβιβάζεται στο  αεροπλάνο καταχαρούμενος σαν τον Αποστόλη τον Φύκα, να προσέρχεται στον πύργο των ιπποτών αναπεφλασμένος σαν τον Γιάννη τον Πούτσα, να κουβεντιάζει στη στρογγυλή τράπεζα με την εμβρίθεια του Γιώργου του Ζωγούλη και να επιστρέφει στη χώρα της ξεπατωμένης πορτοκαλέας χαυνόπυγος σαν τον Σπύρο τον Μπρίκη. Ταύτα δε με την γκλαμουριά  ενός Τραμπ (-άκουλα), την ελαφρά διάθεση ενός Νέρωνα όταν έκαιγε τη Ρώμη και το ηθικό πλεονέκτημα ενός κατά φαντασίαν αριστερού! Καλά να είμαστε για ν’ αντέξουμε κι αυτό το άγος… ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΤΟ ΚΑΘΕΤΗΡΙΟΝ ΑΓΟΣ

•16 Μαΐου, 2016 • Σχολιάστε

Στερνή μου γνώση...

ΤΟ ΚΑΘΕΤΗΡΙΟΝ ΑΓΟΣ

(Pigtail Tale)

,

Ο Χρήστος, φίλος παιδικός,

της αμπολιάς λιοντάρι,

λίγο μετά τη σύνταξη

απόκτησε… νταμάρι!

.

Καίτοι, εν γένει, ευσταλής

και εξ υγείας τρίζων,

τού ‘κατσε λίθος στα νεφρά

της Βαρασόβης μείζων!

.

Πολύτιμος ως άνθρωπος,

πολύτιμος ως φίλος,

πολύτιμος ως σύζυγος

πολύτιμος κι ως… στύλος.

 .

Του πολυτίμου γαρ ανδρός

πολύτιμη κι η… πέτρα

που πλέον η αξία της

μετριέται μ’ άλλα μέτρα!

.

Και φυσικά δεν πρόκειται

για κρύσταλλους στρουβίτη[1],

ιζήματα οξαλικού

ή κάνα… μαλαχίτη[2]!

.

Επιστημόνων ουν ομάς,

εικότως[3], συνεστήθη

και εξ αυτής η σύσταση

του λίθου εκτιμήθη.

.

Τινές είπαν πως «φαίνεται

να μοιάζει μεζαφείρι!»,

ενώ οι καφενόβιοι

δηλώσαν: «…τεμπεσίρι[4]

.

Οι δυο απόψεις εις ημάς

εφάνησαν ακραίες,

κοινωνικώς αβάσιμες

και  εξοβελιστέες.

.

Ο σάπφειρος εν τοις νεφροίς

(γραφαί των ειδημόνων)

παρατηρείται μοναχά

στην κλάση των… Κιτσώνων!

.

Της κλάσεως θεμέλιον

υπήρξεν ο Ζαφείρης

όστις εις κόλπους Αβραάμ

μετέστη (μουσαφίρης).

.

Η κλάσις αύτη νεφρική

ασκούσε θεραπεία

με ώσεις που επέφεραν

δεινή… λιθοτριψία!

.

Εάν εν τούτοις, τα νεφρά

σχημάτιζαν πετρούλα,

την ξόρκιζαν δι’ εψήσεως

χαλβά με κανελούλα.

.

Η ζαφειρόπετρα, λοιπόν,

ουκ έστιν ημετέρα,

μηδέ κι η ασβεστόπετρα

γαρ ύλη κατωτέρα!

.

Σοφοί τινές αντέτειναν

πως πρόκειται γι’ αχάτη[5]

που καθιζάνει στα νεφρά

απ’ το πολύ… ραχάτι!

.

Τουτέστιν, εκ του ραχατιού

ενός συνταξιούχου

υπάρχει εναπόθεση

δομής πυριτιούχου.[6]

.

Εξ αναλόγου σκεπτικού,

με βάση το χουζούρι,

ελέχθη ότι πρόκειται

για καθαρό… λαζούρι[7]!

.

Μαρξιστική ανάλυση

την ηύρε… χαλαζία[8],

ως προϊόν περικοπών

που φέραν αλμπαζία[9]!

.

Έφα γιατρίνα “αριστερή”

(και άκρως μποτοξάτη):

«Ο νεφρικός μας θησαυρός

δείχνει ζωή… χλιδάτη!»

.

Ωσαύτως, επεσήμανε

πως οι νεφροί δουλεύουν

απ’ τις «Σκουριές» καλύτερα,

που μάλλον… χαμουρεύουν!

.

Ομόφωνα συμφώνησαν

για την εξόρυξή της

προτού ζητήσουν οι… Θεσμοί

την…  φορολόγησή της!

.

Ως «έργο» θεωρήθηκε

το πρώτο μες στην κρίση˙

λοκομοτίβα που δουλειές

πολλές θα ξεκινήσει!

.

Ο Κατρ Ουγκάλ σημείωσε

ότι με τέτοιους λίθους

σε λίγο τα Μνημόνια

θα υπαχθούν στους μύθους…

.

Θαρρώ, στο Ιπποκράτειο

(μες στο Ε.Σ.Υ., βεβαίως)

η πέτρα εξορύχθηκε

με θαυμασμό και δέος!

.

Περιφανής καθηγητής

προς τούτο επροτάθη,

θεράπων λειτουργήματος

που μ’ άργυρον εκράθη…

.

Συνέστησε σαν μέθοδο

το κλασικό νυστέρι

και «όχι» δεν εκστόμισε

για .«φάκελο» στο χέρι!

.

Περί φακέλου σχόλιον

δεν δύναμαι μην κάνω,

καίτοι ανάβω πάντοτε

το θέμα σαν θιγγάνω[10]:

.

Απ’ το γκουβέρνο πέρασαν

ποικίλες αποχρώσεις,

αλλά ποτέ στο λάδωμα

δεν έγιναν εκπτώσεις!

.

Θα έδει κάθε «λειτουργός»

ν’ αμείβεται δεόντως,

για να μη φεύγει απ’ το καλτσόν

της ηθικής του πόντος!

.

Εφόσον το Δημόσιο

λεφτά δεν δίνει μάτσα

παράτα το, καθηγητά,

και έξελθε στην πιάτσα!

.

Μα βάζεις στη μπροστέλα σου

το  καθηγητηλίκι,

βαφτίζεις το «Ε.Σ.Υ.»«Εγώ»

και να… μπαξέ τσιφλίκι!

.

Γουστάρεις το απάνεμο

Δημόσιο – λιμάνι,

όπου οι λώστοι[11] λιγοστοί

και πάμπολλοι οι χάνοι!

.

Με πελατεία σίγουρη

το ιατρείο κάργα,

το δέον στην απόπτυση

και η συμπόνια αλάργα.

.

Θά ‘θελα νά ’μουνα «κοριός»

ν’ ακούσω τί διδάσκεις

και πώς τον Ιπποκράτειο

κανόνα αποφάσκεις[12]!

.

Στα μέσα του καλοκαιριού

του Τρίτου Μνημονίου,

το πρότζεκτ εξελίχθηκε

μετά… ημιχρονίου.

.

Στην καθαυτή επέμβαση

δεν διεφάνη σκότος

και πριν η πέτρα εξαχθεί

την πήρε… ο Τσακαλώτος!

.

Εστάλη, λένε, στη Λαγκάρντ

(διά χειρός Ζολώτα)

μπας και γλυκάνει ξώφαλτσα

τη διεθνή… κοκότα!

.

Ο «μύστης του Ασκληπιού»

το φακελάκι πήρε

και λίαν σεμνυνόμενος

το έργον του εξήρε!

.

«Πολλά νερά να πίνετε

και αλμυρά μην τρώτε˙

ν’ ανάβετε κι ένα κερί

για μένα, πότε πότε!»

.

«Δεν ξέρω αν πιστεύετε,

αλλά εγώ πιστεύω!

Κοιτάξτε την εικόνα Του˙

στον δρόμο Του οδεύω!»

.

Ξερόβηξε και έχωσε

τ’ αργύρια στην τσέπη,

εκ δε του κάδρου ο Ι.Χ.Θ.Υ.Σ.

τον έβλεπε σαν λέπι!

 .

«Σημειωτέον, φίλτατε,

πως στην περίπτωσή σας

υπήρξατε και τυχερός

με την επιλογή σας!»

 .

«Δεν θέλω να το παινευτώ,

αλλά για τα Βαλκάνια

με όρους… τριαξονικού –

θα ήμουνα το… Scania!

.

Σηκώθηκε και στοργικά

τον χτύπησε στην πλάτη,

στην πόρτα δε του τόνισε:

«Και μακριά απ’ αλάτι!»

.

Του λίθου πλέον, πράγματι,

μη όντος στα νεφρά του

ο ασθενής θα έπρεπε

να έρθει στα σωστά του!

.

Εν τούτοις, αισθανότανε

μια  κούραση στο σώμα,

λες κι έκανε προπόνηση

ολημερίς για… πτώμα!

.

Κι ας έβγαλε τον λίθο του,

ξερολιθιά ατόφια

ήταν σα νά ’χε καταπιεί

μαζί με… βουρλοτόπια!

.

Ανημποριά, φουσκώματα

κι αόριστη βαβούρα˙

το σύστημα κατέληξε…

τουρλού μανιφατούρα![13]

.

Περάσαν μήνες συναπτοί,

ως έγγιστα, εννέα

(που μάλλον ήτανε πολλοί)

για έξοδο γενναία!

.

Από την Πύλη (τη γνωστή)

συν γυναικί και… πόνοις

εγένετο η Έξοδος,

εν τοις υστέροις χρόνοις.

.

Δεν τράβηξαν για τον Ζυγό

αλλά στο «Χατζηκώστα»,

νοσοκομείο του Ε.Σ.Υ.

μη ρέπον προς το «δώσ’ τα»!

.

Ακτίνες-Χι των δυο νεφρών

ελήφθησαν αυτίκα[14]

και ήσαν τα ευρήματα

ανέκδοτο του Μπλίκα!

.

Του «Χατζηκώστα» ο γιατρός

στον ένα ουρητήρα

της πλειστοκαίνου εποχής

ανεύρεν…  καθετήρα!

.

Ο ιατρός αισθάνθηκε

σαν… Ιντιάνα Τζόουνς

και εντροπή για ανάλγητους

καθηγητάδεςκλόουνς

.

Ο ουρητήρ κι ο καθετήρ

είχανε γίνει  ένα,

σαν νά ’ταν αυγοτάραχο

απ’ το… Εικοσιένα!

.

Ο ξεχασμένος καθετήρ

(γνωστός και σαν πιγκτέιλ[15])

ωσεί θαμών τα έτσουζε

με νεφρικά κοκτέιλ!

.

Στα «δεύρο έξω» του γιατρού

δεν είχε προθυμία

ν’ αφήσει τις ανέσεις του

χωρίς… αιματουρία!

.

Και ο νεφρός παράλληλα,

σχεδόν, τά’χε τινάξει

διότι τον «παρείσακτο»

δεν είχαν… αποτάξει.

.

Ως εξειλκύσθη το μπουρί

από τον ουρητήρα

ανέλαβε ο ασθενής

ειπών: «Γιατρέ, σωτήρα!».

.

Θεσπίσθη ως ανάμνηση

«Γιορτή του Καθετήρος»

μια εβδομάδα πιο μπροστά

εκείνης του «Νιπτήρος».

.

Τα όσα ιστορήθησαν

δεν συνιστούν φενάκη

κι ο φίλος το πιγκτέιλ του

το έχει για… σχοινάκι!

.

Μ.Π.

9/05/2016

.

[1] στρουβίτης: πέτρα των νεφρών (συνηθέστερη στις γυναίκες) που οφείλεται στη λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος.

[2]  μαλαχίτης: ημιπολίτιμος λίθος, ορυκτό του χαλκού˙ έχει λαμπερό πράσινο χρώμα το οποίο μοιάζει με το χρώμα του φυτού μολόχα, από όπου πήρε και το όνομά του. Η λάμψη του μ. μεταβάλλεται ανάλογα με τη μορφή του.

[3]  εικότως: εύλογα, λογικά, σωστά

[4]  τεμπεσίρι: κιμωλία (< τουρκ. tebeşir)

[5]  αχάτης: ημιπολύτιμο πυριτικό ορυκτό, ποικιλία του χαλαζία, που παρουσιάζει ζώνες με διάφορα χρώματα και διαφορετική διαφάνεια.

[6]  πυριτιούχοι: ο χαλαζίας και ο αχάτης (ή λαζούρι) είναι ημιπολύτιμοι λίθοι με βασικό συστατικό ενώσεις του πυριτίου.

[7]  λαζούρι: ημιπολύτιμος λίθος με κυανό χρώμα, ο λαζουρίτης.

[8]  χαλαζίας: πολύ διαδεδομένο ορυκτό, που απαντά σε πολλές ποικιλίες και περιέχει κυρίως διοξείδιο τού πυριτίου, με απειροελάχιστες προσμίξεις λιθίου, νατρίου κ.λ.π. Μία ποικιλία είναι γνωστή ως ορεία κρύσταλλος, ενώ άλλες ποικιλίες είναι πολύτιμοι και ημιπολύτιμοι λίθοι

[9]  αλμπαζία: (μεσολ.) σκοτούρα, θολούρα, πονοκεφάλιασμα, ζάλη.

[10]  θιγγάνω: (αρχ.) θίγω, αγγίζω, ακουμπώ, άπτομαι, ψαύω, πλησιάζω, προσεγγίζω, ανακινώ κάποιο ζήτημα, κάνω λόγο γιά κάτι, αναφέρω κάτι.

[11]  λώστος: (< λῷστος, -η, -ον (Α), υπερθ. του αγαθός) πάρα πολύ καλός

[12]  αποφάσκω: αρνούμαι, αποκλείω, απορρίπτω.

[13]  τουρλού μανιφατούρα: φύρδην μίγδην, μάλε-βράσε, ανακατωσούρα [Ετυμολογείται από την Τουρκική λέξη türlü που εκτός από το γνωστό λαδερό φαγητό από mix λαχανικών σημαίνει και την ποικιλία και την επιμειξία + το manifatura (από το Ιταλικό manifattura) που στην Τουρκία ήταν το μαγαζί που πουλάει ρετάλια, κουβαρίστρες και ψιλικά ή τα είδη ψιλικών γενικά. (< http://www.slang.gr)]

[14]  αυτίκα: (αρχ./μσν. επίρρ. αὐτίκα) ευθύς, αμέσως, στη στιγμή.

[15]  πιγκτέιλ: (ή πικτέιλ < pig tail) πρόκειται για τον λεγόμενο αυτοσυγκρατούμενο ουρητηρικό καθετήρα, που τοποθετείται μέσα από την ουρήθρα δια μέσου του σημείου εκβολής των ουρων στο εσωτερικό της ουροδόχου κύστης, φθάνοντας εως τον νεφρό. Οι δυο απολήξεις του είναι καμπύλες και θυμίζουν την ουρά (tail) του χοίρου (pig), συγκρατούν τον λεπτότατο αυτό σωλήνα στην θέση του. Συνήθως κατασκευάζονται από σιλικόνη η προσμίξεις ελαστικών συνθετικών υλικών.

 

ΜΝΗΜΗ ΝΙΚΟΥ ΜΠΛΑΓΚΑ

•9 Ιουνίου, 2015 • Σχολιάστε

rose-divider

ΜΝΗΜΗ ΝΙΚΟΥ ΜΠΛΑΓΚΑ

Απ’ τα νερά του Κωκυτού
μην απομείνει ράγγα˙
κλάψε φυχή μου, χάσαμε
τον αδερφό μας Μπλάγκα.

Τον πόνο του Μεσολογγιού
φορά για ντουλαμά του
και για κουστέκι ολόχρυσο
τον ήλιο απ’ την καρδιά του.

Πουκάμισο την αλυκή,
λευκό σαν την ψυχή του,
σελάχι του την Πλώσταινα,
την Κλείσοβα σπαθί του.

Στερνή η μπαντονάδα του
στη ρημαγμένη πόλη,
στον τόπο που αγάπησε
και τον λατρεψαν όλοι.

Καρδιά σαν άπεφθος χρυσός,
μυαλό άπαρτο κάστρο,
όπου βρισκόταν φώτιζε
το λαμπερό του άστρο.

Νωρίς κι ο Νίκος έσμιξε
μ’ εκείνη τη χορεία
που η ζωή τής έκοψε
στη μέση την πορεία.

Η μάζωξη του ουρανού
παράγινε μεγάλη…
Θύραζε Κήρες*, φύγετε
και κάψτε τη σκυτάλη!

Έως θανάτου ράθυμος
κατέστη η ψυχή μου,
τι πια δεν βρίσκω γνώριμους
στης νιότης μου τους οίμους.

Πάλι καλές αντάμωσες
στο ίδιο πανηγύρι,
όπ’ ανταμώνουν θύμησες
μ’ ανθρώπους στο λιοπύρι.

Ο Μπλάγκας, καπετάνιε μου,
το τσούρμο σαν συνάξεις,
πλάι σου θα’ναι με τον Λια
χωρίς να τον φωνάξεις…

                 Μ.Π.
9 Ιουνίου 2015


*θύραζε: έξω, έξω απ’ την πόρτα (,,,δρόμο!)| Κήρες: μυθοόγικές θεότητες του θανάτου

ΜΑΓΙΟΞΥΛΟ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ!

•2 Μαΐου, 2015 • Σχολιάστε

 rose_divider.8590449

ΜΑΓΙΟΞΥΛΟ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΧΑΜΕΝΟ!

Εξάρχεια, μεσημέρι πρωτομαγιάς 2015. Επιστρέφοντας στο σπίτι μου, μετά από μια βόλτα στο Μοναστηράκι με τη σύζυγό μου, και ενώ βρισκόμασταν στη διασταύρωση Στουρνάρη – Μπουμπουλίνας, αισθάνθηκα ένα χτύπημα στον ώμο μου από μια πέτρα που μόλις είχε εκσφενδονιστεί με επαναστατική οργή, αντικαπιταλιστική αγανάκτηση και πρωτομαγιάτικο οίστρο από κάποιον αγνό κουκουλοφόρο, μέλος μιας αγέλης πιθηκοειδών από εκείνα που ενδιαιτώνται στο χαμπέρι της μάνας τους και χαμουρεύουν στα «στέκια» του ασυλοβριθούς κέντρου. Το γεγονός ότι το λίθινο βλήμα (του… βλήματος) δεν βρήκε, ευτυχώς, την πάνσοφη κάρα μου και ότι στόχος του δεν ήμουν εγώ ή ερασμία σύζυγός μου, αλλά κάποιος δυστυχής τουρίστας που είχε την ατυχή έμπνευση να αποθανατίσει με το «κινητό» του την «εορταστική» ατμόσφαιρα του «αβάτου των ηλιθίων», δεν με παρηγόρησε ιδιαίτερα. Αυτή η αδέσποτη πέτρα θα μπορούσε, για λίγα εκατοστά αριστερότερα, να με είχε καταστήσει… Νταγιάν! Κάτι τέτοιο ίσως να έδινε στον εαυτό μου την ευκαιρία να βγάλει από μέσα του τον… παρα- ποιητή για να γράψει το «Μέρα Μαγιού» σε μια γκροτέσκο εκδοχή!

«Μέρα Μαγιου με χτύπησες, Μέρα Μαγιού ρε χάνο
Πρωτομαγιά κι ας έμενες στην Κηφισιά επάνω
Στο καφεμπάρ να ρούφαγες φραπέ χωρίς να κρένεις
Να άρμεγες τη μάνα σου στα έξοδα να βγαίνεις.»

Λίγα μέτρα παρακάτω συνάντησα μια διμοιρία των ΜΑΤ με γλαδίολους στα χέρια και γαρύφαλα στ’ αυτί. Αισθάνθηκα ευτυχής που η πέτρα δεν είχε κάνει ματ διότι δεν διέκρινα καμμία διάθεση στα… μάτια των ενστόλων για ενασχόληση με τα τεκταινόμενα στα πέριξ. Πρωτομαγιά γαρ και έχοντας υπ’ όψιν μου την βουτσοπανούσειον φιλοσοφίαν περί της προστασίας του παραβατικού πολίτη, υπέθεσα ότι οι άνωθεν εντολές προς τα ανόργανα όργανα θα ήταν ρητές: «Αφήστε τα “μπουμπούκια” να πετάξουν…».

Το περίλαμπρο χαοϊκής νοοτροπίας γκουβέρνο της επαμφοτερίζουσας αριστεράς (με το ακροδεξιό δεκανίκι) ενώ φρόντισε, άμα τη αναλήψει, να «ανοίξει» την Αμυγδαλέζα, για «ανθρωπιστικούς» λόγους και να παρατήσει τους λαθρομετανάστες στην Ομόνοια για ηλιοθεραπεία (η Τασία ξέρει), δεν φρόντισε εν τούτοις για τους ίδιους (τουλάχιστον) λόγους να ανοίξει και τα Εξάρχεια για την… ελεύθερη πρόσβαση σε αυτά, όχι τόσο των τουριστών, των περιέργων, των νοσταλγών της «ηρωικής» εποχής ή των επισκεπτών, όσο των μπαχαλοκαπνισμένων μονίμων κατοίκων της περιοχής που αισθάνονται πολίτες τεταρτοκοσμικής κατηγορίας. Ως έπηλυς Εξαρχιώτης μισού αιώνα θα έλεγα πως αισθάνομαι χοντρομαλάκας, εάν δεν είχα την επίγνωση ότι αυτός ο όρος είναι κατοχυρωμένος από τους κυβερνώντες του χθές και του σήμερα! Φαίνεται πως οι τελευταίοι έχουν πιάσει το μινόρε του μινάρειν πολύ ζεστά και γρήγορα θα ξεπεράσουν κάθε προηγούμενο ρεκόρ!

 

Δυστυχώς, πρέπει να ζήσει κανείς το χειρότερο για να εκτιμήσει το έως χθες θεωρούμενο κακό. Δυστυχώς, επίσης, είμαστε υπέρ το δέον επιλήσμονες, ευκολόπιστοι και επιμηθείς. Δεν ξέρω εάν τις ενέργειες των ανδραπόδων με την κουκούλα μπορεί να τις αποδώσει κανείς, όπως γινόταν ανέκαθεν, σε προβοκάτσια του «παρακράτους» ή εάν οι ίδιοι οι κουκουλοφόροι έχουν πλέον αναβαθμισθεί από πιόνι τού παρακράτους σε… «κράτος» εν κράτει και ό,τι πράτει δεν ενοχλεί απολύτως κανέναν! Εάν κρίνουμε από τα μέχρι στιγμής πεπραγμένα του νέου γκουβέρνου, το οποίο έχει γίνει οιονεί συνομιλητής τους, αυτό το ενδεχόμενο δεν μπορεί να αποκλειστεί. Η ψήφιση του νόμου για την απενοχοποίηση της κουκούλας και άλλα θέματα που αποτελούσαν απαιτήματα του μπαχαλοχώρου, καθώς και το παραχάιδεμα των «παιδιών», σε συνδυασμό με τον ευνουχισμό των μηχανισμών για την αντιμετώπιση της παραβατικότητας, δείχνουν την έμμεση (πλην σαφή)… «αναγνώριση» του «Μπαχαλοκράτους»! Δεν θέλω να πιστεύω ότι αυτό συνδέεται με… νωπά αλισβερίσια ή αποτελεί διάθεση συνδιαλλαγής του κάθε πολιτικώς αρμοδίου… Gucci, Vucci ή Pucci (έχοντος μυαλό κουκούτσι) με την αναρχο-φασιστική αληταρία της καταστροφής, των καταλήψεων, των βανδαλισμών, των εμπρησμών, των βιαιοπραγιών, των ληστειών, των λεηλασιών και της καταδυνάστευσης της περιοχής και του ευρύτερου κέντρου της πρωτεύουσας. Εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο ας προχωρήσουν σε γενναιότερα μέτρα προκειμένου να συστηματοποιηθει η προσπάθεια και να μην παρουσιάζει την προχειρότητα του Brussels Group! Συμβουλευτικώς προτείνουμε:

• Την καθιέρωση της κουκούλας ως απαραιτήτου συμπληρώματος της αμφίεσης σε Βουλή, πανεπιστήμια, υπουργεία και λοιπά ιδρύματα στο πλαίσιο της εκστρατείας «Είμαστε Όλοι Κουκουλοφόροι». Για να σταματήσει επί τέλους ο ρατσισμός εις βάρος των παραδοσιακών κουκουλοφόρων!
• Την επίσημη εγκατάσταση των κουκουλοφόρων στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής, πιλοτικά, ώστε να πάψουν οι επιθέσεις, οι εμπρησμοί και ο αφοπλισμός των οργάνων.[Σημ.: Ο πόθος τού κάθε αντιεξουσιαστή είναι να γίνει… εξουσιαστής στη θέση του εξουσιαστή. Μετά θα θέλει εξοχικό σε νησί και πρόωρη σύνταξη!]
• Την απελευθέρωση των παραβατικών κάθε λογής, αφού πρώτα τους φορεθούν βραχιολάκια, σκουλαρίκια, μενταγιόν, καδένες, σελάχια, κουστέκια ή και… ηλεκτρονικά υπόθετα της αρεσκείας τους. Ταυτόχρονα, όσοι εκ των πολιτών διαθέτουν φορολογική ενημερότητα θα τεθούν σε κατ’ οίκον περιορισμόν. Θα εξέρχονται εκ περιτροπής ανάλογα με τον αριθμό της διεύθνσής τους (μονά – ζυγά). Ελεύθερα θα κυκλοφορούν μόνο οι φοροφυγάδες.
Την οργάνωση κύκλου σεμιναρίων «ΠΑΜΕ ΠΛΑΤΕΙΑ», με την συγχρηματοδότηση του ΕΣΠΑ, για νέους φοιτητές, μαθητές λυκείου (κατά προτίμηση από τα βόρεια προάστεια) και μακροχρόνια καφενόβιους, με τους παρακάτω (ενδεικτικά) μαθησιακούς κύκλους:

  •  Κατασκευή Οικολογικών Μολότοφ
  • Ιστορία της Κουκούλας: από την Ιερά Εξέταση στην Πλατεία
  • Μαθήματα Καλλιτεχνικού Βανδαλισμού (graffiti)
  • Θεωρία και Πρακτική των Καταλήψεων
  • Φυσιολογία Της Απεργίας Πείνας
  • Απεργία Πείνας και Life Style
  • Τεχνικές Αποξήλωσης Α.Τ.Μ.
  • Η Συμβολή της Μαστούρας στο Μπάχαλο
  • Θεωρία Του Κοινωνικού Πλιάτσικου
  • Η Κοινωνική Διάσταση της Απαλλοτρίωσης Τραπεζών
  • Αρχές Του Μπαχαλοφασισμού
  • Ο Θάνατος του Εξαρχιώτη Εμποράκου
  • Ο Αυνανισμός ως Μέθοδος Πολιτικής Ανέλιξης κ.α.

Έξω δεν πάμε καθόλου καλά ακροβατούντες επί ξυρού ακμής. Μέσα πάμε από το κακό στο χειρότερο καρκινοβατούντες επί… Ξηρού παρακμής! Και έχουν παρέλθει μήνες τρεις, μόνο! Εάν δεν καταφέρουμε να πάρουμε εγκαίρως και τα τρισκατάρατα δανεικά από τους απεχθείς απογόνους των Βισιγότθων, Αλαμανών, Γαλατών, Ιβήρων, Σλάβων, Βίκινγκς και άλλων βαρβαρικών φύλων, τότε εφαρμόζεται plan G: “Hese Mesa” και… φωτιά στα μπατζάκια μας, δεξιά και αριστερά! Καλό μήνα, όπως και αν μπήκε…

1/5/2015

Δεν πρόκειται για νταούλι αλλά για ξυλόφωνο. Πρόκειται για ένα έντιμο συμβιβασμό, αρκεί να βρεθούν αγορές που θα χορέψουν!

Μουσική για αγορές

Δεν είναι νταούλι αλλά ξυλόφωνο. Πρόκειται για ένα έντιμο συμβιβασμό, αρκεί να βρεθούν αγορές που θα χορέψουν!

ΧΑΙΡΕ ΑΚΑΚΙΑ

•31 Μαρτίου, 2015 • Σχολιάστε

rose-divider

ΧΑΙΡΕ ΑΚΑΚΙΑ

Το απόγευμα της Πέμπτης της 26ης Μαρτίου η πολυαγαπημένη μας φίλη Ακακία, αγαπημένη όλων των Μεσολογγιτών ανεξαιρέτως, πέρασε από τις όχθες της λιμνοθάλασσας – που τόσο αγάπησε – στην αντίπερα μεριά, στις όχθες της Αχερουσίας και της σιωπής. Όχι όμως και της λήθης όπου η ίδια, μέσα από το μεγαλείο τής ταπεινοφροσύνης της, παρέδιδε τον εαυτό της, σύμφωνα με ένα ιδιόχειρο σημείωμά της: «Αγάπησα όλους τους ανθρώπους, Αγωνίστηκα να νικήσω ή να αξιοποιήσω τη δυστυχία μου. Τώρα παραδίδομαι στη λήθη.»

Η λήθη δεν ταιριάζει στην Ακακία. Αν και η ζωή δεν στάθηκε γενναιόδωρη μαζί της, με τα προβλήματα υγείας που τόσο σκληρά και άδικα της φόρτωσε από τα παιδικά της χρόνια, η Ακακία προικισμένη – σαν αντιστάθμισμα – με απίστευτη εσωτερική δύναμη και μοναδικά πνευματικά προσόντα – κατάφερε να διαγράψει μια ανεπανάληπτη διαδρομή για να κάνει στο τέλος την Έξοδό της προς την Αθανασία, ως γνήσια Μεσολογγίτισσα που ήταν. Ο τρόπος που έζησε τη ζωή της, η άπλετη και ανεπιτήδευτη αγάπη που σκορπούσε γύρω της, το μέγεθος της κοινωνικής προσφοράς της και το σπουδαίο πνευματικό της έργο ξεπερνούν το υλικό και το εφήμερο αφήνοντας στη λήθη μόνο το άχθος τής άμβλυνσης του πόνου που φέρνει η απώλεια. Ενός πόνου δυσβάστακτου για όσους τη γνώρισαν και, αναπόφευκτα, την αγάπησαν, ιδιαίτερα δε για την οικογένειά της που έχει ακόμα νωπά τα δάκρυα για τον αείμνηστο αδερφό της Σπύρο.

Το Μεσολόγγι των παιδικών μας χρόνων φεύγει και χάνεται. Η Ακακία με τα βιβλία της φρόντισε στοργικά να κρατήσει σαν φυλαχτό τις εικόνες του και τη λαλιά του, εγκόλπιο για μας που το ζήσαμε και παρακαταθήκη για τους νεώτερους και τους επερχόμενους. Όμως το έργο της, μεγάλο και πολυσχιδές, ξεπέρασε τα στενά όρια της πόλης μας και πήγε μακρύτερα, μέσα κι έξω απ’ την Ελλάδα. Το Μέγα Βραβείο της Ακαδημίας της Γαλλίας (Grand Prix de l’ Académie Française) με το οποίο τιμήθηκε η Ακακία το 1991 για το βιβλίο της «Δεκατρείς φωνές της σιωπής», η βράβευσή της από την Ακαδημία Αθηνών για τη γλωσσική μελέτη της «Μιλήστε Μεσολογγίτικα», το Χρυσό Μετάλλιο του Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών (2004), καθώς και η ομόφωνη αναγόρευσή της, το 2003, σε Επίτιμη Διδάκτορα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών για το σύνολο του έργου της και την πνευματική της προσφορά, πιστοποιούν του λόγου το αληθές.
Το Σάββατο 28 Μαρτίου, την επομένη των τελευταίων Χαιρετισμών, το Μεσολόγγι σύσσωμο είπε το τελευταίο «χαίρε» στην Ακακία του

0064

Χαίρε Ακακία,
ακακίας κατοικητήριον,
Χαίρε η την μοίραν εκμειώσασα,
Χαίρε βασταγής προμαχώνα ακυρίευτε,
Χαίρε μακροθυμίας ακύμαντον πέλαγος,
Χαίρε προσηνείας αγκάλη αθέσφατος,
Χαίρε αγάπης φρέαρ αστείρευτον,
Χαίρε μειδίαμα ηλίου φαεινότερον,
Χαίρε μεστού βίου αρχέτυπον,
Χαίρε φως της ψυχής μας ανέσπερον,
Χαίρε του Μεσολογγιού μας
αγλάισμα άφθαρτον
Χαίρε πολυαγαπημένη
φίλη, μητέρα και αδελφή, Ακακία.

Θα σε θυμόμαστε για πάντα
σαν το ηλιοβασίλεμα της Πλώσταινας,
σαν το κάμα των σάλτσινων
στο καταμεσήμερο του καλοκαιριού,
σαν το καθρέφτισμα της Βαράσοβας
στη λιμνοθάλασσα,
σαν την ευωδιά της βουστίνας
την άνοιξη,

Θα σε βρίσκουμε
στην καλλιέπεια των κειμένων σου,
στων Τεχνών την επουράνια κλίμακα,
στον ευγενικό φλοίσβο της λιμνοθάλασσας,
στα άνθη των Επιταφίων,
στις χοές της Μεγάλης Παρασκευής,
στα φιλιά της Ανάστασης,
στην αρμύρα των δακρύων μας.
Ακακία, χαίρε…

Book-09-june.

[Για τις σπουδές, το έργο και τις δραστηριότητες τις Ακακίας παρατίθενται πληροφορίες που αντλήθηκαν από τον ιστότοπο http://www.tovima.gr.]

Η Ακακία Κορδόση έκανε τις εγκύκλιες σπουδές της στην Παλαμαϊκή Σχολή και συνέχισε με σπουδές γαλλικής φιλολογίας στην Ελλάδα και στην Ντιζόν στη Γαλλία. Εργάστηκε αρχικά στην υπηρεσία Τύπου της Γαλλικής Πρεσβείας και στη συνέχεια υπηρέτησε για πολλά χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση ως καθηγήτρια γαλλικής γλώσσας.
Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1967, με διήγημά της στο περιοδικό Νέα Εστία. Εξαιρετικά παραγωγική, εξέδωσε τα διηγήματα «Γκρίζες μέρες» (1973), «Ποιος, αν φώναζα» (1987), «Οι γερανοί» (1993), «Τα χαμένα βήματα του αυτοκράτορα» (1999), «Ζωγραφισμένος Αύγουστος» (2005), «Δεν πειράζει που δεν μ’ άκουσες» (2011), «Σαν μουσική τη νύχτα» (1997), τα μυθιστορήματα «Ο εμπρησμός» (1992), «Το διπλό ταξίδι» (1994), «Τα νοερά καλοκαίρια» (1995), «Ο μυστικός κόσμος του καθηγητή Αναγνώστου» (2001), «Απ’ το ροζ ως το κόκκινο» (2010), το θεατρικό «Ένας άνθρωπος που λεγόταν Μπάυρον» (1974) αλλά και δοκίμια και μελέτες: «Αναλογίες» (1974), «Γνωρίστε το Μεσολόγγι» (1976), «Το Μεσολόγγι της ομορφιάς και του πνεύματος» (2003), «Ο γιατρός Νικόλαος Μαγκανάς». «Από την Πίζα στο Μεσολόγγι» (2011) κ.ά. Είχε μεταφράσει αρκετά έργα του Μπαλζάκ για τις εκδόσεις Καστανιώτη, αλλά και σύγχρονη γαλλική λογοτεχνία (Φρανς Ρος, Κατρίν Αλεγκρέ) καθώς και την Ιστορία της πολιορκίας του Μεσολογγίου του Ογκίστ Φαμπρ. Επιμελήθηκε επίσης την έκδοση «Οκτώ γράμματα του Φώτη Κόντογλου στον Δημήτρη Κασόλα» (2002). Συνεργασίες της δημοσιεύθηκαν στο Έθνος και στο ένθετο Ιστορικά της Ελευθεροτυπίας.

Δραστήριο μέλος της πολιτιστικής ζωής του Μεσολογγίου από τα νεανικά της χρόνια, συμμετείχε στην έκδοση νεανικών λογοτεχνικών περιοδικών. Ήταν ιδρύτρια της Κινηματογραφικής Λέσχης Μεσολογγίου και διετέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου. Ήταν συνιδρύτρια με τον αδελφό της Νίκο Κορδόση του πολιτιστικού οργανισμού «Διέξοδος», όπου συντόνιζε για πολλά χρόνια τη Λέσχη Ανάγνωσης.

Μ.Π.

31/03/2015

[Το κείμενο σε μορφή pdf]

 divider_33

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

•10 Μαρτίου, 2015 • Σχολιάστε

Σώσον Κ'υριε τον λαόν σου!ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Ω, τι καλό το σύστημα
όταν σε μπάζει μέσα!
Εκτός που το παντρεύεσαι,
γουστάρεις και μετρέσα!

Αγραβατί μπαίνεις σ’ αυτό
και με… προπέλα βγαίνεις,
ακόμα κι αν δε τη φοράς
στο νου τον κόμπο δένεις!

Τα άτιμα προνόμια
τα… τρισκαταραμένα,
τα δέχεσαι γιατί, απλώς,
λυπάσαι τα καημένα!

Τις λέξεις που χρειάζεσαι
με μαστοριά τις πλάθεις,
μα κοίτα και τις άγνωστες
κάποια στιγμή να μάθεις!

Μην σκίζεις τα συμβόλαια,
μην σκίζεσαι, επίσης,
όλα μια μέρα στο… Σχιστό
μπορεί να τα πουλήσεις!

.

divider_130

ΑΣΠΡΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ

•2 Μαρτίου, 2015 • Σχολιάστε

divider_33

ΑΣΠΡΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ

Σκοπός της επίσκεψης του Αλέξη στον Μίκη ήταν η παραγγελιά της ευρωλαϊκής ασυμφωνίας «Ο Χορός των Αγορών» για ένα νταούλι και δύο πίπιζες, στο πλαίσιο υλοποίησης της προεκλογικής δήλωσης του πρώτου «Εμείς θα βαράμε τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν»! Το πασίγνωστο «Καλημέρα Ήλιε» αποκλείστηκε γιατί μετά από τριάντα πέντε έτη χρήσης και κατάχρησης κατέληξε να θυμίζει… μνημόνιο και νέφος (με υπέρμετρους ρύπους). Ωσαύτως απορρίφθηκε η μεταγραφή τού «Κάρμινα Μπουράνα» σε τσάμικο για νταούλι και πίπιζα, λόγω των υπερβολικών απαιτήσεων του μουσουργού Κακαρούγκα. Τους στίχους για το έργο έγραψε ένας φέρελπις στιχουργός ο οποίος υπογράφει με το ψευδώνυμο «Γιάνης Β.». Σύμφωνα με δηλώσεις του, τα ποσοστά του θα διατεθούν για την απόσβεση μέρους του δημόσιου χρέους, γεγονός που έκανε τον Σόιμπλε να ξαναπερπατήσει από τη χαρά του. Ο Γιάνης με τον απέριττο στίχο του προσπάθησε να τονίσει και το στοιχείο του “κομφορμίστικου αντικομφορμισμού”, σήμα κατατεθέν παντός κοινωνικά συνειδητοποιημένου ατόμου που σέβεται τον εαυτό του και το λάιφ στάιλ τού χώρου του. Βάση της έμπνευσής του αποτέλεσε το λαίκό τραγούδι «Άσπρο πουκάμισο» (Β.Τσιτσάνης – Ε.Παπαγιαννοπούλου, 1956). Εξασφαλίσαμε τους στίχους και τους παρουσιάζουμε:

Άσπρο πουκάμισο φορώ,
ντίαρ Αγγέλα… φως μου,
θέλεις να βάλω “Γκυ Λαρός”
ή θες το ”Ούγκο Μπος” μου

Άσπρο πουκάμισο φορώ
ριχτό σαν… πετραχήλι˙
οι Γερμανοί τον σολομό
μου έψησαν στα χείλη.

Άσπρο πουκάμισο φορώ
σε χρεωμένη χώρα
που στέλνει έξω τα παιδιά
και τα… λεφτά με φόρα!

Άσπρο πουκάμισο φορώ
και μαύρο δεν το βάφω˙
εγώ τα νιεν του Σόιμπλε
στο όσχεο τα γράφω!

Άσπρο πουκάμισο φορώ
κι ας έχω στάνταρ… Γέιλ
στα πούρα είμαι Κουβανός
και Ρώσος στα κοκτέιλ!

Άσπρο πουκάμισο φορώ
κι έχω το“Πόρσε” μαύρο,
τ’ απλήρωτα διόδια
τώρα με κάνουν λάβρο!

Άσπρο πουκάμισο φορώ
κι ουδέποτε γραβάτα,
με μπουρζουάδες χώρισα
από μικρός τη στράτα.

Άσπρο πουκάμισο φορώ
σαφώς δικαιωμένος
και δείγμα της ευμάρειας
ο καψερός… Καμμένος!

Άσπρο πουκάμισο φορώ
και ζω σαν τα αλάνια˙
τρώγω το στέικ μίντιουμ
με λίγα… λαfaζάνια!

Άσπρο πουκάμισο φορώ
με πρόεδρο Προκόπη˙
ο Μανωλιός ανάποδα
εφόρεσε τη λώπη!

Υ.Γ.
Το γεγονός ότι οι αγορές δεν άρχισαν ακόμη τα μαλλιοτραβήγματα για το ποια θα μας πρωτοδανείσει οφείλεται, σύμφωνα με έγκυρους αναλυτές στους εξής λόγους:
• Δεν έχουν ακόμα ετοιμαστεί οι παρτιτούρες για τον «Χορό των Αγορών».
• Ούτε οι «αγορές» είναι ακόμη έτοιμες, γιατί μόλις άρχισαν να μαθαίνουν τσάμικο.
• Και γιατί, στο κάτω κάτω, λεφτά υπάρχουν! Ήδη, απ’ ό,τι λέγεται, οι ΔΕΗ-τζήδες πήραν αύξηση ±8%!

3/3/2015

Το κείμενο σε μορφή PDF : ΑΣΠΡΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΟ

Lucious blonde Marketa stripteases-03-opt

Πρόκειται για «Αγορά» που δεν ξέρει από… τσάμικο    ή για «Χώρα» που δεν ξέρει από διαπραγμάτευση;