ΤΑ ΣΥΝΩΝΥΜΑ ΤΟΥ «ΜΑΛΘΑΚΟΥ»

.

.

TA ΣΥΝΩΝΥΜΑ ΤΟΥ «ΜΑΛΘΑΚΟΥ»

.

Δύο γεγονότα – εξ ίσου φαιδρά – με κέντρισαν να γράψω αυτό το κείμενο. Το πρώτο ήταν οι διακόσιες, περίπου, χιλιάδες «κολλημένες»… πρασινο-κάμπιες που, πριν λίγες μέρες, έσπευσαν στις κομματικές κάλπες να «επιλέξουν» τον νέο αρχηγό τους – μεταξύ… ενός υποψηφίου (!) – και ψήφισαν – ω, τι αγαλλίαση! – τον Μπενίτο,το βαρύ (και… ασήκωτο) χαρτί της παράταξης, γνωστόν για τις αρνητικές του επιδόσεις σε όλα τα πόστα απ’ τα οποία πέρασε, για την ακατάσχετη παπαρολογία του και την αχαλίνωτη εξουσιομανία του. Το δεύτερο ήταν η «μεγαλειώδης» δήλωση του εν αγκίστροις την χώρα κρεμάσαντος – τέως σωτήρος ημών – Γεωργίου του Κραπαταλού, που μιλώντας στο BBC αποκάλυπτε ότι: «Η Ελλάδα είναι η χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία. Σκεφτόμουν να ανοίξω μια σχολή για την εκπαίδευση των πολιτικών, με εκπαίδευση για τη δημοκρατία»! Θα το έπαιρνα σαν αστείο, με βρετανική χροιά, και θα μπορούσα να το θεωρήσω αρκετά καλό εάν δεν ήξερα ότι τα όρια του βερεσχέθου τούτου ανδρός δεν επιτρέπουν τοιούτου είδους υπερβάσεις. Συνδυάζοντας τα δύο αυτά γεγονότα και αναλογιζόμενος ότι το περί ου ο λόγος «αγλάϊσμα» της πολιτικής αβελτηρίας είχε πάρει πριν δυόμισι χρόνια το 44% των ψήφων του γιγαντοβλίτωνος λαού, τείνω στο συμπέρασμα ότι στην χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, θάλλει επίσης και η…αειθαλής ευήθεια! Ασφαλώς, δεν είχε άδικο ο Τσώρτσιλ που έλεγε: “Οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν”.

Επειδή δεν μπορούσα να κάνω απογραφή των ενεοφρόνων – άλλωστε, όσον ούπω θα έχουμε “εθνική απογραφή” λόγω εκλογών – μπήκα στον κόπο να κάνω μια πρόχειρη καταγραφή των λέξεων (ουσιαστικών, επιθέτων, ουσιαστικοποιημένων μετοχών) της ελληνικής γλώσσας που αποδίδουν, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, την έννοια του «βλάκα», σε όλες τις δυνατές διαβαθμίσεις της και σε όλες τις εποχές. Ξαφνιάστηκα από το αποτέλεσμα! Απ’ όλο το διαχρονικό φάσμα της ελληνικής γλώσσας και απ’ όλες τις κατηγορίες λέξεων (δόκιμες, αδόκιμες, λόγιες, ιδιωματικές, αργκό) μαζεύτηκαν τουλάχιστον 325 λέξεις… μαλθακίας σημαντικές, χωρις να υπολογίζουμε τις περιφραστικές διατυπώσεις,  και ευλόγως αναρωτήθηκα μήπως υπάρχει διαχρονική διελκυστίνδα μεταξύ της σοβούσας πνευματικής πενίας και του αδιαμφισβήτητου γλωσσικού μας πλούτου. Πάντως, οσάκις επιχειρώ να διαλέξω επίθετο για το αντικείμενο της… υποκειμενικής μου αντιπάθειας, τον «αγλαό» Γ.Γ. της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, οι λέξεις κάνουν διαδήλωση μέσα στο μυαλό μου, διεκδικώντας η καθεμιά για λογαριασμό της την… «τιμή» να τον στολίσει δεόντως. Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι στην επιλογή και επειδή η κάθε λέξη έχει κάτι το ιδιαίτερο να προσδώσει, προτιμώ να τις κοτσάρω όλες εκ περιτροπής, αναλόγως με τη διάθεση και την περίσταση. Βεβαίως, πάντα υπάρχει και το όνομα «Φόρεστ Γκαμπ» που του πηγαίνει γάντι.

.

ΤΑ ΣΥΝΩΝΥΜΑ ΤΟΥ ΜΑΛΘΑΚΟΥ.

.

 Αασίφρων, αεσίφρων, αβαθής, αβδηρίτης, αβέλτερος, αβελτεροκόκκυξ, άβουλος, αγαθιάρης, αγαθοβιόλης, αγαθός, αγρεύσιμος, αδιανόητος, ακαύκαλος, ακέφαλος, άκριτος, άλαλος, αλαφροκούκουλος, αλαφρόμυαλος, αλαφρονούσης, αλόγιστος, άλογος, αμβλύνους, αμβλύς, αμνοκών, άμυαλος, ανάβαθος, αναίσθητος, ανάσβολος, ανεγκέφαλος, ανέμυαλος, άνετος, ανοήμων, ανόητος, άνους, ανώριμος, απερίσκεπτος, αποβλακωμένος, αποκοιμισμένος, αποχαυνωμένος, αποχασκιασμένος, απτάλης , αργός, αργόστροφος, αρχιβλάκας, αρχιμαλάκας, άσκεπτος, άσκεφτος, άσοφος, αστόχαστος, ασυλλόγιστος, ανεμοκαύκαλος, ασύνετος, ασυνήμων, ασύννους,άφρων, αφυής, αχμάκης, αχυρένιος, βαθρακόμυαλος, βαλάκας, βαλβίδας, βαρεμένος, βαρυκέφαλος, βερέσχεθος, βερσέμης, βλάκας, βλακέντιος, βλακίστατος, βλακόμετρο, βλακόμουτρο, βλαμμένος, βλεννός, βλήμα, βληχρός, βλίτο, βλιτομάμμας, βλιτώδης, βλίτων, βλογημένος, βόδι, βοσκηματώδης, βουβάλι, βουγάιος, βουδουνάριος, βούρλο, βραδύνους, βραδύς, βραδυγνώμων, βρέτας (το), γίδι, γκα γκα, γκασμάς, γρόθος, δυσμαθής, δύσνους, έκφρων, ελαφρόμυαλος, ελαφρόνους, ελαφρύς, έμβαρος, ενεός, ενεόφρων, επιπόλαιος, ερίφης, ευήθης, εύπιστος, ζαβός, ζεβζέκης, ζουλάπι, ζωντανό, ζωντόβολο, ζώο, ηδύς, ηλέματος, ηλεόφρων, ηλίθιος, θεοβλαβής, θεομανής, θεόργητος, θεοσκοτωμένος, ιδιώτης, καθυστερημένος, κακόφρων, κάλος, καπλαμάς, κασέτης, κενός, κεφάλας, κλούβιος, κλουβιοκέφαλος, κοάλεμος, κόθορνος, κοιμήσας, κοιμισμένος, κόκκυξ, κοκοβιός, κοκορόμυαλος, κολλημένος, κολοκύθας, κοντόθωρος, κοντόμυαλος, κόπανος, κούκος, κουκουβάς, κουμπούρας, κουνενές, κουρουνόμυαλος, κουτάβι, κουτεντές, κούτιος, κούτλας, κουτορνίθι, κουτός, κουτούλιακας, κουτσοκέφαλος, κουφιοκέφαλος, κούτσουρο, κουφιοκέφάλος, κραπαταλός, κρεμάστρα, κρετίνος, κριομύξης, κρονοληρος, κύμβαλο, κωθώνι, κωφός, λακαμάς, λεβεντομαλάκας, λειψός, λεμφώδης, λευκηπατίας, λάρος, λήρος, ληρώδης, λιγόμυαλος, μαλάκας, μαλακιστήρι, μαλακίων, μαλακομαλάκας, μαλακοπίτουρας, μαλακοπρόξενος, μαλακοτρίφτης, μάλαξ, μαλαπέρδας, μαλαστούπας, μαλέας, μαλθακός, μανικός, μάπας, μαργίτης, μάταιος, ματαιόφρων, μικρόμυαλος, μικρόνους, μινάρας, μισοκούντελος, μοσχάρι, μπαγλαμάς, μπάζο, μπέκος, μπουζούκι, μπουζουκοκέφαλος, μπουμπουνοκέφαλος, μπούμστος, μπουνταλάς, μπούφος, μυαλοφυγόδικος, μωρός, μωροθάμαχτος, μωρόπιστος , μωρόχαυλος, νενός, νερόβραστος, νήπιος, νηπύτιος, νταούλι, ντενεκές, ντεσμένος, ντουβάρι, ντούλντας, νωθής, νωθρός, νωθροκάρδιος, νωθρώδης, νωχελής, ξεκαφκαλισμένος, ξέμυαλος, ξεπαρμένος, ξυλόσοφος, ξωπαρμένος, ολιγόφρων, ολολυγών, ολοχάσκωτος, ορνιθόμυαλος, όρνιο, ούζο, ούφο, παλκάνας, παλτό, πανίβλακας, παπάρας, παπαρδέλης, παράκοπος, παράορος, πάραρος, παρήορος, πάρηρος, πάφιλας, παχύνοος, πετεινοκαύκαλος, πετεινόμυαλος, πίτουρο, προβατώδης, προβατόνους, προκομμένος, πυροβολημένος, ραπάνας, ρηχός, ρηχόμυαλος, σαλός, σερσέμης, σίαλος, σκαιός, σκαρπέλο, σκεπάρνι, σκερβελές, σκιμβόλος, στειλιάρι, στενόμυαλος, στόκος, στομωμένος, στυφεδανός, συκομάμας, ταρίχιον, τάριχος, τετράποδο, τετυφωμένος, τζαζ, τιριτόμπας, τούβλο, τούμπανο, τρίχας, τρόμπας, τυφλόνους, τυφώδης, υδροκέφαλος, ύπνος, φελλός, φλογέρα, φλούφλης, φυρόμυαλος, χάβαρο, χαζός, χαζοβιόλης, χαζούλιακας, χαζοχαρούμενος, χαηλωμένος, χαϊβάνι,χαλές, χαλβάς, χαμένος, χάννος, χάπατο, χαύνος, χάχας, χασκωτός, χλιάρας, χοντροκέφαλος, χοντρομαλάκας, χοντρόμυαλος, ψαροκέφαλος,ψαρόμυαλος, ψήσσα (η), ψήττα, ψωλοκοπάνας και … Γ.Α.Π.!

..

…και μερικά γνωμικά για τον βλάκα

.

«Αν αφαιρέσεις όλους τους ηλίθιους από το νομοθετικό σώμα, τότε δεν θα είναι πια αντιπροσωπευτικό σώμα του λαού»  (Άιβινς Μόλι)

,

«Μη λογομαχείτε με τον βλάκα: ο κόσμος μπορεί να μη βλέπει τη διαφορά μεταξύ σας» (Άγνωστος)

.

 «Ο κάθε βλάκας έχει το δικό του σχέδιο να σώσει την πατρίδα του» (Χάνιν Λ.)

 .

«Το τραγικό είναι πως οι βλάκες είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση και οι ευφυείς γεμάτοι αμφιβολία» (Ράσελ Μπέρτραντ)

 .

«Τον βλάκα μπορείς να τον γνωρίζεις από τις δυο ενδείξεις: μιλάει για πράματα που είναι για αυτόν άχρηστα και εκφράζει γνώμη για κάτι που κανένας δεν τον ρωτάει» (Πλάτων)

 .

«Υπάρχουν άνθρωποι ηλίθιοι από φανατισμό και άλλοι φανατικοί από ηλιθιότητα» (Πανσέληνος Α.)

.

«Απ’ όλους τους κλέφτες, οι ηλίθιοι είναι οι χειρότεροι επειδή σου κλέβουν το χρόνο και το κέφι.» (Γκαίτε)

.

~ από MAKIS στο 5 Απριλίου, 2012.

Σχολιάστε